Update
Blijf op de hoogte en volg Alette
16 April 2015 | Zuid-Afrika, Malmesbury
Hoi liefjes!
Even weer een update van mij. Als eerste ons weekend in Kaapstad. We sliepen in een backpackers hostel. Kakkerlakken liepen door onze kamer en een dikke, zwarte man sliep in het bed tegenover me. ’s Morgens had ik een prachtig uitzicht op zijn hoofd, dat net boven de dekens uitkwam. Maar vooruit, we hebben er een fantastisch weekend van gemaakt. We zijn naar Green Market geweest, een typsich Zuid Afrikaans marktje, waar we hebben leren afdingen: wat is dat leuk zeg!
’s Nachts hadden we serieus, goeie voornemens om de Tafelberg op te lopen. Maar ’s morgens waren die (helaas) snel weer verdwenen. De Cable car was nét iets aantrekkelijker. Het was echt een vette ervaring, een machtig uitzicht op dikke 1000 meter hoogte.
Op stage lopen we ’s morgens mee op een school en crèche. ‘s Middags hebben we ons eigen clubje kinderen. 1 uur per week doen we sessies met ze. Zo leren ze bijvoorbeeld over emoties op een interactieve manier. Marit en ik hebben regels vastgesteld en een beloningssysteem opgezet. Wanneer de kinderen zich aan de regels houden, kunnen ze elke dag een sterretjes sticker verdienen. Soms kost het veel energie om de positieve benadering vast te houden. De kinderen hebben veel energie en weinig concentratie. Maar ons resultaat mag er zijn. We hoeven amper meer op de stickers te wijzen en ik smelt als ze vol trots een gekleurd sterretje mogen uitkiezen.
1 april, niet bepaald een grappige dag. Marit en ik mochten mee om kinderen naar huis te brengen voor een vakantie. Een meisje wordt afgezet in één van de vele krottenwijken. In mijn ogen zijn de huisjes hoopjes hout, met her en der een paar vuilniszakken. Kippen en honden lopen over de zandweg ernaar toe. Dit is haar echte thuis, het is zó armoedig. Haar zusje moet naar haar oma. Huilend klemt ze zich vast aan de benen van haar zus. Hartverscheurend vind ik het, het 5- jarige meisje mag niet eens haar moeder zien. Uiteindelijk mag ze toch mee. Gelukkig voor haar!?
Ik zie een jongetje in een onderbroekje lopen op een afgeschermde vuilnisbelt. Ik heb geen tijd om lang te kijken. We gaan door en zien een moeder waar het geluk van afstraalt als ze haar kinderen bijna platdrukt. Wat ben ik toch rijk, gaat er door me heen. Teveel indrukken om op te schrijven en ’s avonds ploffen we dan ook uitgeput op bed. We vragen ons af waar de kinderen zijn en wat ze nu doen. Moe zijn we van de lange busrit en alle dingen die we hebben gezien.
In de vakantie hebben we een toneelstuk gedaan. Jawel, in het Zuid- Afrikaans. Op woensdag deden we Hollandse spelletjes, zoals estafette, blikgooien en snoephappen. Dit hadden we twee dagen voor de vakantie verzonnen. Niemand wist toen nog hoeveel kinderen er op de instelling bleven, maar er moesten wel snel activiteiten komen. 5 minuten kregen we om iets te bedenken voor een activiteit van 2 uur. Marit en ik verzonnen als twee gekken alle mogelijke Hollandse spelletjes die we maar konden bedenken. Het was een Zuid- Afrikaans zooitje bij elkaar.
Drukkie voor jullie allemaal! Liefs,
Even weer een update van mij. Als eerste ons weekend in Kaapstad. We sliepen in een backpackers hostel. Kakkerlakken liepen door onze kamer en een dikke, zwarte man sliep in het bed tegenover me. ’s Morgens had ik een prachtig uitzicht op zijn hoofd, dat net boven de dekens uitkwam. Maar vooruit, we hebben er een fantastisch weekend van gemaakt. We zijn naar Green Market geweest, een typsich Zuid Afrikaans marktje, waar we hebben leren afdingen: wat is dat leuk zeg!
’s Nachts hadden we serieus, goeie voornemens om de Tafelberg op te lopen. Maar ’s morgens waren die (helaas) snel weer verdwenen. De Cable car was nét iets aantrekkelijker. Het was echt een vette ervaring, een machtig uitzicht op dikke 1000 meter hoogte.
Op stage lopen we ’s morgens mee op een school en crèche. ‘s Middags hebben we ons eigen clubje kinderen. 1 uur per week doen we sessies met ze. Zo leren ze bijvoorbeeld over emoties op een interactieve manier. Marit en ik hebben regels vastgesteld en een beloningssysteem opgezet. Wanneer de kinderen zich aan de regels houden, kunnen ze elke dag een sterretjes sticker verdienen. Soms kost het veel energie om de positieve benadering vast te houden. De kinderen hebben veel energie en weinig concentratie. Maar ons resultaat mag er zijn. We hoeven amper meer op de stickers te wijzen en ik smelt als ze vol trots een gekleurd sterretje mogen uitkiezen.
1 april, niet bepaald een grappige dag. Marit en ik mochten mee om kinderen naar huis te brengen voor een vakantie. Een meisje wordt afgezet in één van de vele krottenwijken. In mijn ogen zijn de huisjes hoopjes hout, met her en der een paar vuilniszakken. Kippen en honden lopen over de zandweg ernaar toe. Dit is haar echte thuis, het is zó armoedig. Haar zusje moet naar haar oma. Huilend klemt ze zich vast aan de benen van haar zus. Hartverscheurend vind ik het, het 5- jarige meisje mag niet eens haar moeder zien. Uiteindelijk mag ze toch mee. Gelukkig voor haar!?
Ik zie een jongetje in een onderbroekje lopen op een afgeschermde vuilnisbelt. Ik heb geen tijd om lang te kijken. We gaan door en zien een moeder waar het geluk van afstraalt als ze haar kinderen bijna platdrukt. Wat ben ik toch rijk, gaat er door me heen. Teveel indrukken om op te schrijven en ’s avonds ploffen we dan ook uitgeput op bed. We vragen ons af waar de kinderen zijn en wat ze nu doen. Moe zijn we van de lange busrit en alle dingen die we hebben gezien.
In de vakantie hebben we een toneelstuk gedaan. Jawel, in het Zuid- Afrikaans. Op woensdag deden we Hollandse spelletjes, zoals estafette, blikgooien en snoephappen. Dit hadden we twee dagen voor de vakantie verzonnen. Niemand wist toen nog hoeveel kinderen er op de instelling bleven, maar er moesten wel snel activiteiten komen. 5 minuten kregen we om iets te bedenken voor een activiteit van 2 uur. Marit en ik verzonnen als twee gekken alle mogelijke Hollandse spelletjes die we maar konden bedenken. Het was een Zuid- Afrikaans zooitje bij elkaar.
Drukkie voor jullie allemaal! Liefs,
-
16 April 2015 - 20:31
Tineke:
Heehee!
Jullie zijn goed bezig daar:) Leuk om die enthousiasme van de kinderen te lezen!
En wat sneu op te lezen hoe die kinderen daar leven. Besef je toch wel ff hoe goed wij het hier hebben!
Heel veel plezier nog en geniet er van!
Groetjes aan annie(:
Liefs,
-
17 April 2015 - 11:52
Harma:
Leuk om even weer te horen hoe het daar is! -
23 April 2015 - 09:14
Jeanine:
Hoi lieverd wat strijd je tog ontzettend leuk!!! Maar wat een vertegenstrijdigheden in armoede en rijkdom en wat kun je je daar machteloos in voelen hea.... tjoh. Maar zo ye lezen ben je daar zo los als een kip en grbuik je alle enrgie die je hebt ;) haha. Ook aan jezelf denken hea :-) dikke kus xxx -
18 Mei 2015 - 21:36
Martha Hoekman:
Alette, meid wat een tegenstelling tot nederland !! Veel indrukken , de armoede en ..... onze rijkdom !!
je bent de langste tijd alweer daar geweest, geniet nog even en ik hoop dat je gauw nog weer een verslag erbij schrijft.
Al begrijp ik ook best dat je dat niet ´zomaar even´ doet hoor. Maar het is voor de thuisblijvers zo leuk !!
meid, het allerbeste en sterkte in alles !!
Martha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
